วันนี้เขียนเป็นเรื่องสุดท้ายของปี 52 แล้วค่ะ เพราะว่าวันนี้ต้องเดินทางไปปฏิบัติธรรมที่จังหวัดลำพูน อันเนื่องด้วยโชคดีที่มีเธอเป็นเพื่อน ท่านอู๋เพื่อนรัก เขาจัดการเรื่องทั้งหมดให้ค่ะ มีกัลยาณมิตรอันแสนประเสริฐ สองอาทิตย์ที่ผ่านมาก็ไปเรียนหนังสือทางโลก ต่อจากนี้อีกสิบกว่าวันจะได้เรียนรู้ทางธรรมบ้าง กลับกรุงเทพอีกทีก็หลังปีใหม่กันเลย เพื่อนอู๋เขาเคยเข้าคอร์สนี้แล้ว เขาประทับใจมาก พูดจาชักชวนเพื่อนอย่างโน้นอย่างนี้ เพื่อนก็เห็นดีเห็นงามด้วย แต่ให้จัดการเองคงจะยุ่งแน่นอน เพื่อนรักเขาก็เลยจัดการทุกอย่างให้ ตั้งแต่ทำเรื่องการเดินทาง จองการไปปฏิบัติธรรม แถมยังรบกวนญาติของเพื่อนมารับและพาไปส่งอีกด้วย ต้องขอขอบคุณเพื่อน รางวัลกับชีวิตของขวัญปีใหม่ชิ้นโตที่เพื่อนมอบให้คือให้เรียนรู้ธรรมะ เขาบอกกันว่า คนเรามักจะใกล้ชิดกับธรรมะในช่วงเวลาที่มีปัญหาเท่านั้น แต่เราว่าหากไปช่วงปกติ ปกติ นี่ท่าทางจะดีมากเพราะสติ สตัง ยังมีครบ ได้คิดพิจารณาอย่างมีสติจริงๆ ขอไปใช้สติ นิ่งๆ สักสิบกว่าวัน เดี๋ยวจะกลับมาค่ะ จะนำบุญมาฝากทุกท่านที่เข้ามาแวะเยี่ยมเยียนอย่างสม่ำเสมอ
ขออวยพรปีใหม่ด้วยนะค่ะ สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าหลายวัน และขอให้มีความสุขกายสุขใจ อย่าได้เจ็บอย่าได้ไข้ ขอพระคุ้มครอง ค่ะ
ด้วยรักและปรารถนาดีเสมอ
อาจารย์สรา
ข้อความนี้เป็นเมล์จากเพื่อนอู๋ ล่าสุด ก่อนจะเดินทางไปพบกันที่สนามบิน
เพื่อนทำให้ทุกอย่างจริงๆ เห็นไหมจ๊ะ
นอกจากนี้ ยังมีน้องแป๋ม สั่งว่า อย่าลืมยาทาป้องกันยุง ขอบใจน้องแป๋มนะจ๊ะ
โอ้ โอ้… ขออนุโมทะนาบุญล้วงหน้าเจ้าค่ะ
ว่าแต่ อย่าซึ้งในรสพระธรรมจนบวชต่อน่ะค่ะ
อิ อิ
น้องพดด้วง
พี่เอาบุญมาฝากจ้า ขอให้น่ารักอย่างนี้ตลอดไปนะ และสอบผ่านได้เกรดที่พึงพอใจ
อาจารย์พี่ปูค่ะ
ขอ บุญบารมี จากการบำเพ็ญบุญกุศล ของอาจารย์พี่ปูครั้งนี้ จงเผื่อแผ่มาถึงให้น้องๆ ด้วยเถิด สาธุ
ปล. ต้องใช้ความระมัดระวังเป็นพิเสษในการเขียนแต่ละประโยค เนื่องจาก โดนตำหนิจากอาจารย์ว่า เวลาพูดไม่มี ประธาน กริยา กรรม สงสัย ต้องกลับไปเรียนภาษาไทยใหม่ เฮ้อ!